Yunusemre beldesi Eskişehir’in doğusunda Mihalıççık’ın güneyinde Eskişehir’e 90 Mihalıççık’a 20 km. uzaklıktadır.Doğusunda Sazak köyü Batısında Cilbirt ve Adahisar köyleri Güneyinde Yayla ve Karaçam köyleri Kuzeyinde Kayı ve Ahurköy ile çevrilidir.Ankara-İstanbul demiryolu beldenin içinden geçtiğinden büyükşehirlerle bağlantısı vardır.

Beldenin bulunduğu bölge oldukça eski bir yerleşim alanıdır.Yunusemre –Sazak yolu üzerinde Akkaya denilen mevkide Romalılar dönemine ait yer altı şehri vardır. Doğal kale görünümündeki bu yerde doğal şartlar nedeni ile yıkılan giriş kısımları açık bir şekilde belirgindir.Buraları Romalılardan sonra Bizanslılar ve daha sonra Selçuklular ve Osmanlılar tarafından değişik amaçlarla kullanılmıştır.Sarıköy 1074 yıllarında Selçukluların Mihalıççık-Sivrihisar dolaylarına gelmelerinden itibaren yerleşim yeridir.Beldeye ismini veren Yunusemre’ye ait belgelerde ismi “Hüdavendigar Livasının Sivrihisar Nahiyesi mezrasından Saru Kuryesi”  Eskişehir merkezli Sultanönü sancağından “Sivrihisar Nahiyesine bağlı Saru” ve diğer belgelerde “Ankara sancağı Sivrihisar Günyüzü Kazasında Sarı Karyesi” şeklinde geçmektedir.Köy önceleri türbe tarafında iken sonra istasyon civarında genişlemiştir. Sivrihisar’a bağlıyken 1946 yılında Mihalıççık’a bağlanmıştır.

Bağrında büyük mutasavvuf Yunusemre’yi barındırdığından 1953 yılında ismi Yunusemre olarak değiştirilmiştir.1892 yılında yapılan Haydarpaşa-Ankara demiryolunun buradan geçmesi,bağlı olduğu Mihalıççık ve çevresinin mallarını buradaki istasyondan sevk etmesi zaman içerisinde Yunusemre köyünün gelişmesinde rol oynamış,6 Kasım 1991 tarihinde Belediye teşkilatı kurularak belde yapılmıştır.

Belde halkının geçim kaynakları çiftçilik ve hayvancılıktır.Bir kısmıda resmi dairelerde işçi ve memur olarak çalışmaktadır veya buralardan emeklidir.Porsuk çayının belde arazisinin ortadan geçmesi dolayısıyla sulu tarım yapılmaktadır.Hayvancılıkta büyükbaş oldukça fazladır.Et hayvanı yetiştirildiği gibi sütçülükte oldukça ileridir.Beylikova ilçesinden gelen fabrika ve mandıra araçları günlük olarak süt alımı yapmaktadır.Beldenin güneyinde mermer ocakları bulunmaktadır.Söğüt yeşilinden sonra Türkiye’de ikinci olduğu söylenen ocaklar şu anda çalışmamaktadır.

Yunusemre halkının tamamına yakını okuryazardır.Beldeden verilen göç lise bulunmadığından eğitim ve iş sahası bulunmadığından iş için verilmektedir.Mevcut ilkokul zaman içerisinde yetersiz kalınca 1997 yılında sekiz derslik yeni bir ilköğretim okulu yapılmıştır.Karaçam,Yayla,Adahisar,Belencilbirt köylerinin öğrencileride taşımalı sistemle bu okula gelmektedir.

Yunusemre beldesinin nüfusu son sayıma göre 2029 dur.Halk yerli olmakla beraber Mihalıççık’ın orman köylerinden ve Sivrihisar’ın yakın köylerinden beldeye yerleşenlerde vardır.Halk birbirine bağlıdır.Sosyal durum oldukça iyidir.Belde de DDY istasyonu,Jandarma Karakol Komutanlığı,Pancar Bölge Şefliği,Tarım Kredi Kooperatifi,Sağlık ocağı ve PTT bulunmaktadır.

Yunusemre Beldesi Emre Mahallesinin ski adı Sarıköy’dür.Yunusemre belde olduktan sonra Emre mahallesi adını almıştır.Halk arasında halen Sarıköy olarak bilinmektedir.